Perkoz rdzawoszyi

Magda · Administrator

Perkoz rdzawoszyi
(Podiceps grisegena)

Rodzina: Perkozy

Długość ciała: 40–48 cm

Ptak mniejszy od perkoza dwuczubego, z krótszą i grubszą szyją. W szacie godowej łatwo odróżnialny od niego po rdzawobrązowej szyi i popielatych policzkach. Wierzch głowy czarny bez wyraźnego czuba. Dziób czarny z żółtą nasadą. W upierzeniu spoczynkowym policzki i szyja są szare. W okresie godowym odzywa się donośnym głosem przypominającym kwiczenie i chrząkanie.

Rozmieszczenie Cały niżowy obszar kraju, choć lokalnie na północy nie występuje
Występowanie Płytkie zbiorniki wodne o bujnie rozwiniętych szuwarach: naturalne jeziora, stawy hodowlane, glinianki, starorzecza itp.
Siedliska jeziora, mokradła i bagna, starorzecza, stawy hodowlane
Liczebność Nieliczny ptak lęgowy
Gniazdo Płaski kopiec zbudowany z butwiejącej roślinności wodnej umiejscowiony w szuwarach na płytkiej wodzie
Lęg 4–5 białych o zielonkawym odcieniu jaj, które z czasem brązowieją. Wysiadywanie 21–23 dni. Pisklęta są początkowo wożone na grzbiecie przez rodziców
Pokarm Drobne ryby i bezkręgowce wodne
Wędrówki Wędrowny. Przylot: koniec III–IV, odlot: IX-X Wyjątkowo zimuje.
Status ochronny
i zagrożenia Ptak chroniony, wymieniony w Dyrektywie ptasiej; zagrożona przez zmiany siedliskowe w wyniku intensyfikacji gospodarki stawowej, zwłaszcza na prywatyzowanych stawach
Wskazówki obserwacyjne Często łatwiej go usłyszeć niż zobaczyć, gdyż chętnie przebywa w w szuwarach. Jego kwiczące głosy można pomylić z podobnymi głosami wodnika